Μετά από απουσία ολίγων ημερών,πάλι στα μέρη μου.Την ανάρτηση αυτή την γράφω με φόντο ένα φωτισμένο παραλιακό μέρος,ένα μέρος που πέρασα όλες τις καλοκαιρινές μου διακοπές σαν παιδί.Ένα μέρος που φέτος το καλοκαίρι με γέμισε με χαμόγελα και όμορφους ανθρώπους.
Που όταν θέλω να ηρεμήσω είναι καταφύγιο....είναι αγκαλιά....
Τέσσερις μέρες είμαι εδώ και σήμερα είναι η τελευταία μου,όταν περνάς καλά λένε πως ο χρόνος κυλάει γρήγορα.Έτσι έγινε,πέρασαν οι μέρες πολύ γρήγορα,με γέλια,με σβήσιμο και άλλης τούρτας για τα γενέθλια-κρατάνε σαράντα μέρες!!
Φεύγω αλλά κάτι μου λέει πως θα ξαναγυρίσω σύντομα και αυτή την φορά θα είναι για πολύ......
Υ.Γ. Θυμήθηκα μια φράση που λέει η Μπλάνς στο "Λεωφορείο ο Πόθος":πάντα βασιζόμουν στην καλοσύνη των ξένων.......